Mim: Yak-Yeniden Yaz-Tekrar Oku

Merhaba...

Sevgili, baldan tatlı arkadaşım Kore Fenomeni beni mimlemişti. Kendisine geçtiğimiz pazartesiye söz vermiştim ama bloğumun isim değişikliği araya girince, mimi yapmakta söz verdiğim tarihten bayaca saptım. Kendisinden hem özür diliyor hem teşekkür ediyorum.

Benim için hem keyifli hem çok zor bir mim bu...

Okuduğumuz kitaplardan üç tanesini seçiyoruz. Bu kitaplardan bir tanesini yakmayı, bir tanesini yeniden yazmayı, bir tanesini de tekrar okumayı tercih etmemiz gerekiyor. Bunu en az üç tur tekrarlıyoruz.

Mime başlamadan önce, ilk yakacağım kitap belliydi. Kitap yakmaya karşıyım ama o kitabı hakikaten yakmışım galiba, çünkü kütüphanemde bulamadım. Orhan Pamuk, Benim Adım Kırmızı'dan bahsediyorum. Kitapta kırmızı geçince, bir heves okumaya başlamıştım ancak, diretseydim okuduğum son kitap olabilirdi. Kendisini yok etmişim, kimbilir, nerede?!

Böylece, Benim Adım Kırmızı'yı zaten yakmış olduğum için, oldukça zorlanarak başka yakılacak kitaplar seçtim.

1. Tur:




Yak:

Şah&Sultan (İskender Pala): Bunlar tamamiyle benim görüşüm olmakla birlikte, kitap oldukça yanlı yazılmıştı. Şah İsmail ve Yavuz Sultan Selim arasında geçen, Otlukbeli Savaşı'nı anlatıyor genel olarak. Bu savaşı çıkarmak için dönen dolaplar, kardeşin kardeşe kırdırılması anlatılırken, Yavuz ve Şah'ın şair kimlikleri de ön plana çıkarılmış. Konusu, verdiği mesaj, Şah İsmail ve Yavuz Sultan Selim'i bir de şair olarak görmemizi sağlaması ile güzel bir kitaptı ancak, Şah'ın işlediği insanlık suçları ayrıntılı ayrıntılı anlatılırken, sıra Yavuz'a gelince üstün körü geçilmesinden hiç hoşlanmadım.

Bu arada, Alevi değilim ancak, Şah İsmail Hatai'yi şair olarak pek severim. Hatta, eşimle kutladığımız ilk doğum günümde, bana aldığı hediye için, şairin şu şiiriyle teşekkür etmiştim:
"Çok şükür bahr-i hüda-ma
Dost cemalin gördük bugün
Kalmadı gamla kasavet
Şad-ü handan olduk bugün"

Ayrımcılık yapmamak adına bir de Yavuz'dan bir mısra paylaşayım:
"Merdüm-i dideme bilmem ne füsun etti felek
Giryemi füzun eşkımı hun etti felek
Şirler pençe-i kahrımdan olurken lerzan
Beni bir gözleri ahuya zebun etti felek"

Yeniden Yaz:

Boğulmamak İçin (George Orwell): Yazarını çok sevdiğim bu kitap, yanlış zamanda mı okudum, bilemiyorum ama beni çok bunalttı. Zorla bitirdim. Konusu itibariyle son derece sıradan... George Orwell yaklaşan savaşın insanlar üzerindeki etkisini anlatmaya çalışırken, karakterin sıradanlığı konuyu boğmuş sanki... Kitap sonlarına doğru, okunabilir hale geldi ancak. Son bölümdeki yaratıcılığını, kitabın tamamına yaysaymış Orwell, ne iyi olurmuş.

Tekrar Oku:

Bencil (Wilbur Smith): En kıymetli kitabım... Ömrüm yettiğince değil bir kez, yüzlerce kez okurum. İlk sayfasında Wilbur'umun imzası var, seneler evvel İstanbul Kitap Fuarı'na geldiğinde imzalatmıştım. Beni Wilbur Smith'le ve Afrika'yla tanıştıran, oraları görme hevesimi uyandıran ve hatta beni "okuyan" biri haline getiren, bugünkü kütüphanemin oluşmasını sağlayan kitaptır. Bencil, Courtney serisinin ilk kitabı...

2. Tur


Yak:

On Küçük Zenci (Agatha Christie): Agatha'nın en sevmediğim kitabı... On küçük Zenci'nin neden bu kadar övüldüğünü, inanın hiç anlamadım. Bu kadar saçma sapan, amaçsız bir polisiye daha önce hiç okumamıştım. Bir solukta okuduğunu söyleyenler çok ama, ben hiç sevmedim.

Yeniden Yaz:

Aklından Bir Sayı Tut (John Verdon): Yazarın okuduğum ilk ve bence en başarısız kitabı... Bir ara, herkesin elindeydi, ben biraz geç okudum. Belki, beklentimin çok yüksek olmasından kaynaklanıyor olsa da, kitabın sonu beni hayal kırıklığına uğrattı. Oysa ki, kurgusu çok zekice ve yaratıcı... Kitap sürükleyici, türüne göre dili güzel...Sanki yazar, çok yazdım, artık bitireyim demiş gibi geldi. Sonunu tekrar yazsa, bence harika olurdu.

Tekrar Oku:

Yüzüklerin Efendisi (John Ronald Reuel Tolkien): Ben de, çok sevdiğim Alan Rickman'ın hayaline sahibim. Bir gün, seksen yaşındayken, Dünya'nın çabasından uzakta, sallanan sandalyeme oturup Tolkien okuyacağım. Sevdiklerim soracaklar, bunca zamandan sonra mı? ("After all this time?") ve o zaman şöyle diyeceğim; her zaman ("Always!").

3. Tur


Yak:

Eugenie Grandet (Honore de Balzac): Büyük yazarın bu kitabı hakkındaki hislerimden utanıyorum. Eugenie Grandet ortaokul zamanımda okumaya çalışıp, çığlık atarak kaçtığım bir kitaptır. Yirmi beş sayfa, bir ağacın yaprağının rüzgarda salınması nasıl anlatılır, ya Rab! Yanlış zamanda karşılaştık sanırım, o günden bu yana yollarımız kesişmedi.

Yeniden Yaz:

Şairin Romanı (Murathan Mungan): Mungan'ın on beş yılda yazdığını söylediği kitabı... Dürüst olmam gerekirse, bence başka romanlardan çok fazla iz taşıyordu. Açıkçası okurken, hep bir sonraki adımı biliyordum ve hatta kitabın sonunu da biliyordum, çünkü daha önce okumuştum. Bu derece, başka eserlerden etkilenmiş bir roman bu... Fakat, çok güzel, okunulası... Büyük emek var bu kitapta ama... Daha özgün olmalıydı, daha yazara ait...

Tekrar Oku:

Büyük Saat (Turgut Uyar): Ne diyebilirim ki... Ferhan Şensoy demiş zaten: "Ağustos yirmi iki, dediler 'Ustan ölmüş!' Çok komiksin Azrail, Turgut Uyar ölür mü?!"

"Bir başka lezzet var hayatta ela gözlüm
Başka alemleri bilmek istemem
Şöyle bir içten öpmeni senin
Binlerce cennete değişmem."

Buraya kadar okuduysanız çok teşekkür ederim.

Ben de; Valar Morghulis, Akela, Gözde'nin Blog Günlüğü, Ause Esua ve bu mimi yapmak isteyen tüm arkadaşlarımı mimliyorum.

Sevgilerimle...